Nashville, Memphis en New Orleans: Roadtrip Deep South America - Deel 3

Na Memphis was het tijd voor New Orleans, maar niet zonder een tussenstop in Natchez.
Natchez is niet al te groot, maar is een geweldig pittoresk stadje aan de Mississippi river. Je vindt er typische antebellum woningen, katoen plantages en prachtige wandelpaden langs de Mississippi met de mooiste zonsondergangen.
Heel veel valt er niet te beleven, maar voor ons was het een ideale tussenstop richting New Orleans.

Wij verbleven in het VUE Hotel, zeer oké om te overnachten, maar het ontbijt was werkelijk verschrikkelijk. Probeer een alternatief te zoeken nu je gewaarschuwd bent.

New Orleans

Aaah, "The Big Easy". Ik ben nogal een sucker voor levendige Amerikaanse steden; Los Angeles, New York, San Francisco, maar New Orleans, dat is toch weer iets apart.

Die heerlijke ongeremdheid, muziek in bijna alle straten en prachtige herenhuizen met balkon die niet lijken thuis te horen in Amerika. 

New Orleans is een stad die aanvoelt als een gezellig dorp en de French Quarter is één van de leukste en mooiste Amerikaanse buurten die ik ooit bezocht heb. Oh wat zou ik er ooit opnieuw willen naartoe gaan met Mardi Gras!



Het is bijna onwezenlijk dat deze stad in 2005 bijna met de grond gelijk werd gemaakt door Hurricane Katrina want daar is bijna niets meer van te zien. Ook ongelooflijk hoe goed de bevolking en horeca zich herpakt heeft. Je voelt een heel groot wij-gevoel in deze stad. 

New Orleans is een stad waar je je moet laten meevoeren op een soort van gelukzalige waas. Doorheen straatjes, parken en art galleries, langsheen fortune tellers en feestende mensen om 13u op de middag.

Je vindt er volgens mij geen slecht eten en zelfs onze airbnb host van Nashville had er een restaurant (Marigny) geopend omdat de stad volgens hem de place to be van het moment is.

Verder gingen wij heerlijk dineren in Domenica, een Italiaans geïnspireerd restaurant van één van "The top 10 Best New Chefs in America": John Besh.

Omdat we zo onder de indruk waren, gingen we een dag later ook nog in één van zijn andere restaurants eten: Lüke. 

Leuke anekdote: ze serveren er Belgische bieren en mosselen. We konden als echte Belgen het dan ook niet laten om de Mosselen met friet te bestellen. 

In New Orleans, I know.

De serveerster en de chef vonden het echter zo leuk dat wij als Belgen dit gerecht gekozen hadden én dat we nadien nog eens complimenten aan de chef gaven, dat we een dessertje op kosten van de zaak kregen!

Ik kan jullie wel niet garanderen dat dat nog een tweede keer lukt ;-).

Wij verbleven in het Omni Royal Crescent Hotel, dat ligt niet in de French Quarter maar 2 blokken er vandaan in het Business District. Ideaal want op die manier hadden we geen last van het nachtlawaai en was alles toch nog makkelijk te voet bereikbaar.

In deel 1 en 2 lees je meer over Nashville en Memphis.

Nashville, Memphis en New Orleans: Roadtrip Deep South America - Deel 2

Na Nashville en een serieuze portie Country Music, is het tijd voor blues en rock 'n roll in de volgende muziekstad: Memphis!

Memphis, Tennessee

"Blues, Elvis en BBQ meat", dat is in een notendop waar Memphis voor staat.

Eerlijk? Ik vond Memphis zelf zwaar tegenvallen. Waarschijnlijk is het not done om daarvoor uit te komen, maar er is momenteel veel leegstand, het is er niet al te proper en Beale Street is een flauw afkooksel van Nashville geworden. Zeker wanneer je net uit het bruisende Broadway van Nashville komt.

Wat er dan weer wel de moeite is - los van Graceland, maar daar kom ik nog op terug - is het National Civil Rights Museum.

Voor slechts 15$ pp kan je je een hele dag onderdompelen in het ontstaan van de slavernij in Amerika en de strijd voor de burgerrechten van de Afro-Amerikaanse gemeenschap. Maar het allerstrafste aan dit museum is dat het volledig gebouwd is rondom het motel waar Martin Luther King vermoord werd én het hotel er tegenover vanwaar de schutter de schoten loste. De aanslag zelf wordt van A tot Z belicht en de motelkamer waar Martin Luther King zijn laatste uren doorbracht is volledig intact gebleven bij wijze van relikwie of bedevaartsoord.

Eén van de strafste musea die ik in heel Amerika bezocht heb, zonder twijfel.

Of Memphis echt de beste BBQ ribs van de States verkoopt, kan ik helaas niet beamen (een mens moet keuzes maken, ook in zijn eten), maar de 2 restaurants die we bezochten waren wel van een uitstekende kwaliteit.

Flight is een restaurant/wijnbar die het concept van de flight (een mini wijnproeverij aan tafel - 3 kleine glaasjes wijn bij 1 gerecht) doortrekken naar hun maaltijd. Je kiest 3 verschillende gerechten met 3 verschillende wijnen die je in kleine porties geserveerd worden. Heerlijk voor de onbesliste menukiezer onder ons.

Een andere aanrader is McEwen's. Het restaurant zelf is niet bijzonder gezellig, eerder typisch Amerikaans, en ziet er dus zeker niet uit als een gastronomische hoogvlieger. En toch. Verse gerechten, vol van smaken en kleuren en een groot familiaal gevoel.

Dierenliefhebbers kunnen terecht in het Peabody Hotel waar men elke dag iets bizar met eenden in de lobby doet. Het stikt er van de toeristen, je kan er amper een plekje veroveren dus wees op tijd als je toch de nood voelt om erbij te zijn. Ik vond het niet echt een hoogvlieger.

Slapen deden wij in de Sleep Inn @ Court Square, niet duur en makkelijk om je van hieruit te voet doorheen de stad te verplaatsen.

Uiteraard zegt Memhis automatisch ook "Elvis". Een bezoek aan Graceland kan dus absoluut niet ontbreken.

En ja, het museum is duur (42.50$ pp voor de Platinum tour), veel exhibitieruimtes tonen quasi hetzelfde en ja, in Graceland is de tijd blijven stilstaan (je ruikt het zelfs een beetje), maar je moet het gewoon gedaan hebben want: Elvis lives! Al die kitsch is werkelijk betoverend en wanneer je aan het graf staat kan je niet anders dan stil worden.

Oh en je komt er ook massa's gekke Amerikanen tegen! #teamtoghethersince1969

In deel 1 lees je meer over Nashville, deel 3 focust op New Orleans.

Nashville, Memphis en New Orleans: Roadtrip Deep South America - Deel 1

Door het zien van de fantastische reeks Nashville op Fox, moest ik met veel heimwee terugdenken aan onze fantastische roadtrip doorheen de Deep South van Amerika.

We deden Nashville, Memphis en New Orleans aan alvorens onze rit richting Miami verder te zetten.

Country, jazz, blues en soul. Oftewel: Diepgeworteld, authentiek en met een ziel. Al deze zaken beschrijven niet alleen de muziek die deze steden typeert, maar ook gewoon de steden zelf.

Nashville, Memphis en New Orleans delen eenzelfde soort authenticiteit en naast muziek delen ze ook allemaal fantastisch lekkere keukens en een schat aan interessante historische plekken, hoofdzakelijk rond hun koloniaal verleden. Ideale ingrediënten dus om ze te combineren in een roadtrip naar de Classic Deep South America.

Wij vlogen op Nashville met KLM Royal Dutch Airlines met een boeking via Connections.be. Met een retour vanaf Miami betaalden wij in totaal 693,16€ per persoon, een schappelijke prijs als je weet dat onze boeking in maart gebeurde en onze vluchten al voor mei waren.

In Amerika kan je niet om een huurwagen heen en omdat het wegens de komst van een kindje vermoedelijk de laatste USA roadtrip in een lange tijd zou worden, gingen we all the way met een Ford Mustang carbid die we huurden bij rentalcars.com. De wagen was zeker niet het goedkoopste model in de rij, maar wel by far één van de leukste. Hij kostte ons 633€, inclusief de drop off in een andere luchthaven.

Een gedetailleerde kaart van onze route vind je hier terug.

Nashville, Tennessee

"Home of Country Music" en daar zijn ze behoorlijk trots op. En ook al kennen wij in België de Amerikaanse country iconen niet echt en is de muziek zelf ook niet erg ingeburgerd (met uitzondering van Robby Longo uiteraard), een bezoek aan de Country Music Hall of Fame is echt de moeite. (Inkom 25$ pp)

Je wordt ondergedompeld in de evolutie van het genre en het is de perfecte introductie om diezelfde dag nog richting de bars op Broadway (1) te gaan.

Serieus, een cocktail of pintje met op de achtergrond een country artiest of een heuse honky-tonk band, Amerikaanser dan dat wordt het niet. Oh jawel, wacht, we hadden ook nog een grote schotel nachos besteld.

Ontbijten doe je bij Marché (2), heerlijk gezond (homemade granola!) en gezellig. Het bevindt zich helaas wel buiten het centrum in East-Nashville.

Wanneer de druktje van de stad (of de kater van de avond ervoor) verwerkt moet worden, is het Nashville Panthenon de ideale plek om uit te rusten. Hou er wel rekening mee dat de toiletten er niet bepaald dik bezaaid zijn. Ik geef het maar mee.

Je kan er ook al eens rustig een fotoshoot van je zwangere buik houden ofzo. Opnieuw, ik geef het maar mee, de mogelijkheden zijn eindeloos.

Uiteraard is het Johnny Cash Museum (3) in Nashville een absolute must. Reken 15$ pp. Het museum is niet al te groot, maar dit icoon kan je niet aan je laten voorbijgaan.

Slapen kan uiteraard in één van de vele hotels, maar wij verbleven via Airbnb bij Roland and Shane. Ze wonen in een Wisteria Lane-achtige wijk in East Nashville. Rustig en ideaal wanneer je in het bezit bent van een auto om tussen de stad en de wijk te pendelen.

In deel 2 en 3 lees je meer over Memphis en New Orleans.

Laon, Middeleeuwse schoonheid in Picardië

Voor de eerste keer op vakantie gaan met een baby van 9 maanden is 1 ding, maar voor de eerste keer ook effectief een stad bezoeken met diezelfde baby, dat is weer een hele nieuwe ervaring. En al helemaal wanneer het een Middeleeuwse stad betreft waar de kasseien redelijk dik bezaaid zijn. 

Gelukkig hebben we geïnvesteerd in een all terrain buggy die ons leven en dat van ons kind een heel stuk aangenamer maakt, zelfs in de stad. 

Laon is zo’n typisch keuvelstadje met kleine straatjes die achter elke hoek weer een interessant uitzicht of gebouw bieden. Het is ongelooflijk dat deze stad bijna volledig vernield werd tijdens de Tweede Wereldoorlog want je hebt echt het gevoel dat je in een Middeleeuwse stad rondloopt. 

De stad ligt bovenop een tafelberg en het is dan ook een aanrader om de randen van de stad op te zoeken. Je vindt er prachtige vergezichten en oude poorten langsheen de stadsmuren, heerlijk rustgevend vind ik dat. 

De einder kunnen zien geeft een soort van openheid en rust in mijn hoofd die ik bijzonder kan appreciëren. Middeleeuwse stadjes die dat kunnen hebben al helemaal een kanteeltje voor bij mij. 

Absolute blikvanger van Laon is echter de kathedraal, een prachtig gotisch gebouw dat vrij te bezoeken valt. Een kathedraal - een plaats van absolute stilte - bezoeken met een baby, dacht u? Ja hoor, wij deden dat. Binnenin werd het kind er zowaar zelf stil van. 

Ruimte, licht, roosvensters, prachtige details en heel veel kleine erkers met allerlei Heiligen. 

Ik zie mezelf eerder als een atheïst, maar het valt niet te ontkennen dat kathedralen toch altijd de moeite waard zijn om te bezoeken. 

Lunchen deden wij in Arsenic et Vieilles Dentelles, een ietwat klassiek aandoend restaurantje met een lekkere – allesbehalve klassieke - kaart en fijne bediening. 

Omdat Lars vond dat het na die stilte in de kathedraal genoeg was geweest en het restaurant bij elkaar begon te schreeuwen, gingen we buiten op het terras zitten om de andere gasten niet teveel te storen. Het terras bleek eigenlijk veel leuker dan binnen omwille van het uitzicht op omliggende terrassen en de kathedraal om de hoek. Lars zelf vond het ook allemaal prima.

Laon heeft naast vergezichten en een kathedraal uiteraard veel meer te bieden, er zijn 86 historische monumenten in deze stad, er valt dus heel wat te bezoeken. Helaas was ons bezoek van 1 dag net iets te kort, maar zeker een aanrader dus. 

Praktisch:

Laon ligt zo'n 3 uurtjes van Brussel.

Parkeren doe je best bovenop de berg, net buiten de binnenstad. Daar zijn voldoende parkeerplaatsen voorzien, maar ook picknickbankjes en vuilbakken. 

Ideaal voor, ik zeg maar wat, het verversen van je baby zijn pamper of een fruitpapgevecht. 

Naast de kathedraal vind je de toeristische dienst van Laon, zij bieden gratis stadskaarten aan, zelfs in het NL.

Deze post is tot stand gekomen dankzij Picardie Tourisme. Alle meningen zijn - zoals steeds - 100% de mijne.

Help een kind! Hoe moet het nu verder met dat reizen?

Help een kind! Hoe moet dat nu verder met dat reizen?

Met de komst van mijn kindje vond ik het heel moeilijk om me een beeld te schetsen van hoe dat reizen nu in godsnaam moest verlopen. Er was eigenlijk hoofdzakelijk paniek op dat vlak.

Er is immers ineens een kind in the picture - met de nodige extra bagagekilo's en vaste babyroutine - waar plots rekening mee moet gehouden worden. Net zoals vroeger een avond op voorhand je zak pakken en vertrekken wanneer je wil, is plots uitgesloten.

Woops! Chance dat wij een grote koffer hebben...

Eerlijk, ik was een beetje bang dat ik plots alleen nog maar kindvriendelijke vakanties kon doen en dat ik de eerstkomende 3 jaar alleen de Belgische kust van dichtbij zou kunnen zien. Pas op, ik ben een geweldige fan van de Belgische kust, zeker nu met een kindje erbij, but it just not feeds my travelers heart.

Er zijn mensen die dat kunnen en prima vinden, maar door de komst van mijn kindje, merkte ik dat ik gewoon niet één van die mensen ben. 

Naast mama moet ik ook nog andere dingen kunnen zijn. En reiziger is daar een belangrijk voorbeeld van.

Mijn kindje is ondertussen een jaar geworden en ik moet zeggen dat ik kan terugblikken  op een mooi reisjaar, zelfs met de komst van die kleine koter dus.

Bij deze kan ik dus proefondervindelijk bevestigen dat een kind krijgen niet perse het einde van je reisleven of plannen moet betekenen. Wat wel belangrijk is, is volgens mij om op zoek te gaan naar een goed evenwicht tussen gezinsvakanties en uitjes zonder kind. Het ene sluit het andere zeker niet uit en soms is het gewoon belangrijk om je reizigershart te laven om vervolgens weer vol energie je kroost te kunnen opvoeden. Dat toegeven, daar is naar mijns inzien absoluut niets mis mee.

De reisagenda van 2015:

Onze eerste break met kindje was een verlengd weekend in Picardië. We verbleven 2 nachten in Center Parcs Le Lac d'Ailette en verkenden van daaruit het stadje Laon. Ideaal met een baby zo'n Center Parcs huisje.

Vervolgens was er in juni onze gezinsvakantie, na Picardië verbleven we nog eens 10 dagen in Zuid-Frankrijk. Dit jaar werd ik 30 en ik was nog nooit in Zuid-Frankrijk geweest (Montpellier buiten beschouwing gelaten), kunt ge dat geloven?

Ik was in het begin een beetje ongelukkig omdat ik Zuid-Frankrijk een typische vakantiebestemming vind voor mensen met kleine kinderen en dat wilde ik eigenlijk helemaal niet. Maar o-ho Zuid-Frankrijk, wat bleek jij een topbestemming.

In juli verbleven we een weekje in Nieuwpoort met de schoonouders, inderdaad ja, toch de Belgische Kust. Maar met kind is dat dus wel top moest ik toegeven, zelfs met wind en regen.

Begin oktober trok ik er een verlengd weekend tussenuit met een vriendin en gingen we met ons twee Madrid onveilig maken. Tapas, zon en veel rosé, heerlijk. Oh en geen kind, ook eens heerlijk.

In november stond er alweer een reisje op de agenda want we reden naar de Eifelstreek in Duitsland. Mét kind diesmal. Wandelen, natuur en buitenlucht waren de keywords.

En om het jaar helemaal in schoonheid af te sluiten, trokken we tussen kerst en nieuw met ons tweetjes naar Londen. Ja dat is kleicliché en ja er zijn budgettair gezien interessantere momenten om naar Londen te gaan, maar het was fantastisch. De typische highlights en de Harrods' van deze wereld deden we 10 jaar geleden al, deze keer was het dus op zoek naar een "nieuw" Londen en dat vonden we zeker in Camden en Shoreditch.

In totaal dus 6 reisbestemmingen waarvan 4 mét kind en 2 zonder. Het enige punt van kritiek mag zijn dat ik niet buiten Europa ben geraakt, misschien een doelstelling voor 2016. Maar anderzijds waren er jaren dat ik zonder kind zelfs niet aan 6 bestemmingen per jaar kwam! Al bij al dus prima geluk dat reizen na de komst van een kind.
En als ik het kan, dan jij ook!

Travel News work in progress

Hopla, het is eindelijk van dat: Achter de schermen wordt hier gewerkt aan een Wonderweg 2.0.
Door de komst van een kindje een jaar geleden, werd het hier plots stiller dan ik zelf gewild heb. Maar er is goesting en bovendien wordt en werd er ook gereisd dit jaar. Reden genoeg dus om een relaunch te doen.

De focus zal - door de komst van dat kindje - meer en meer op reizen met een kind komen te liggen. Maar maak je geen zorgen, ik ben en blijf een reiziger in hart en nieren en het kind wordt ook wel eens thuisgelaten om de wereld op niet-kindproof tempo te verkennen.

Voila, bij deze is het gepubliceerd, no way back now!

Voor vragen en suggesties kan je nog steeds hier terecht.

US Highway 50, een Amerikaanse roadtrip op een ander

Wegens hoogzwanger en 101 babyvoorbereidingen, is het er nog steeds niet van gekomen om de Amerika roadtrip van Nashville tot Miami hier deftig te beschrijven.
Het komt er heus nog wel van, beloofd. In tussentijd staat vragen uiteraard vrij voor wie ook zo'n roadtrip overweegt!

Om de leegte wat te vullen, verwijs ik jullie graag naar de avonturen van een voormalig werkgever van mij die momenteel doorheen Amerika reist om een 'geheel autobiografische midlife-roadstory' te schrijven.
US Highway 50. A midlife roadtrip is zijn verhaal over complete eenzaamheid tijdens 3 weken langs de illustere US Highway 50 - America's Loneliest Road.

Ik beloof je dat zijn enthousiasmerende schrijfstijl en rake observaties, overgoten met een heerlijke typisch Amerikaanse roadtripsaus, niet zullen teleurstellen.