maandag 28 oktober 2013

Alternatieve activiteiten in de sneeuw wegens ski angst

Stilletjes aan zakt de zon weer wat lager, de dagen worden korter en het begint helaas ook weer kouder te worden. 
De zonvakanties zijn achter de rug en er valt ten huize Wonderweg al eens een skivakantie boekje in de bus. Dat gaat meestal gepaard met overdreven enthousiasme van mijn lief en een lichtelijk negeren van mezelf. Ik ben namelijk absoluut geen skiër, maar Nico - wel al sinds jongs af aan een fervent skiër - probeert me al een paar jaren te overhalen om toch eens samen op de latten te staan. 

Mijn laatste – en enige snowboard/ski avontuur – eindigde met een lichte hersenschudding op de kinderpiste, je kan dus begrijpen dat ik behoorlijk wat angsten, schaamte en frustratie te overwinnen heb. 
Omdat een vakantie in de sneeuw voor mij dus wat meer mag zijn dan skiën alleen, ben ik op zoek gegaan naar drie leuke combinatie activiteiten. Gewoon, omdat ik ondanks mijn ski angst wel van het witte landschap hou en omdat weinig de sneeuwvlokken die in het licht van een lantaarnpaal de grond raken, kan evenaren. 
En ook wel een beetje om op die manier een uitvlucht te hebben om niet elke dag op ski’s te moeten staan, dat vooral. 

1: husky avontuur 
Tijdens mijn kinderjaren hadden we thuis een hond die door het dolle heen was wanneer hij in de sneeuw mocht spelen. Zelfs zoveel jaren later herinner ik me nog perfect die winter toen mijn papa de slee aan de leiband van onze hond bond en hij mij een heel eind mee vooruit trok. 
Tot ik mijn sneeuwlaarsje kwijt geraakte en van de slee viel, maar toch, topmoment! 

Nu, zoveel jaren later, wil ik wel eens op echt hondenslee avontuur. Op mijn verlanglijstje staat al langer een sneeuwvakantie in Lapland waar je leert hoe je een tocht maakt met husky's. Je mag de honden zelf voor de slee spannen, leert de commando’s en dan rijden maar, op naar de Kerstman! Een mens mag al eens dromen, toch? 

2: winter rally met sportauto 
Omdat Nico ook al eens een activiteitje mag doen terwijl ik op mijn fictieve latten verder sukkel (of naar alle waarschijnlijkheid vooral ernaast lig te spartelen), zouden we ook naar Zweden kunnen gaan waar in februari het Rally Sweden evenement plaatsvindt waar je met een prachtige sportwagen over de sneeuw kan scheuren. Meer dan honderden deelnemers leggen er James Bond-gewijs ieder jaar een route af over sneeuw en ijs. 
Wel nog eens goed nadenken over de outfit dan, want met minima tot -10 °C kan het daar al eens koud worden. 

3: stunten met een snowboard 
Iedereen die al eens op de ski’s heeft gestaan, vertelt me steeds opnieuw hoe fantastisch het voelt om van een berg af te skiën. En wie het beu is om hard de berg af te glijden, een schans te nemen of langs vlaggetjes te skiën, kan ook wel eens wat nieuws proberen. Leren snowboarden bijvoorbeeld.
Vergeet misschien wel niet je helm, knie- en elleboogbeschermers, dat scheelt een hoop blauwe plekken en mogelijk zelfs een lichte hersenschudding. 

Mijn voorkeur gaat toch nog steeds naar de husky’s, jullie?

vrijdag 25 oktober 2013

Kotor Bay praktisch

Ik vertelde al over de nachtelijke schoonheid van Montenegro en dan vooral in Kotor Bay.

Maar overdag werd het alleen maar beter eigenlijk. Vooral zo rond het aperitiefuurtje werd alles nog rooskleuriger, maar dat heb ik dan ook nogal snel tijdens aperitiefuurtje.

Kotor is trouwens beschermd door UNESCO en dat is behoorlijk terecht.  Niet alleen de ligging van deze prachtige baai is verbluffend, maar de oude stad zelf is één van de best bewaarde Middeleeuwse steden in dit deel van het Middellandse zeegebied.
Ik waande me zelfs even in Italië en dat bleek nog zo gek niet aangezien Kotor een voormalige kolonie van Venetië blijkt te zijn.

Kotor Bay Praktisch:

Ligging
De Baai van Kotor ligt zo'n anderhalf uur van de luchthaven van Dubrovnik, maar hou tijdens het hoogseizoen rekening met lange wachttijden aan de grens.
Je kan opteren om heel de baai rond te rijden en te genieten van het prachtige zicht langsheen de kronkelwegen en kleine dorpjes of je kan de ferry tussen Lepetane en Kamenari nemen. Voor een gewone personenauto betaal je 5€.
Wij namen de ferry op de terugweg, je hoeft niet op voorhand te reserveren en kan gewoon aanschuiven. Ondanks het hoogseizoen moesten we nog geen half uurtje wachten.

Accommodatie
We verbleven 3 nachten in Palma Apartments bij Peter en zijn vrouw, zeer vriendelijke eigenaars die je met al je vragen kunnen bijstaan en zelfs tot 3u 's nachts willen wachten tot je arriveert om je de sleutel te kunnen geven. Het appartement ligt niet in de oude stad, maar op max. 10 minuutjes wandelafstand en heeft een mooi zicht op de ondergaande zon boven de baai.

Eten
Galion is een absolute aanrader en staat momenteel op nr. 1 bij Tripadvisor. Geen toeristtrap, maar absolute degelijkheid. Eén van de "chiquere" restaurants, maar voor 20€ heb je al een voor-en hoofdgerecht, het prachtig zicht op de baai en een live bandje krijg je er met geluk gratis bij.

vrijdag 18 oktober 2013

Montenegro, aardige vriend

Montenegro dus. 
Daar ging ik het al even geleden over hebben. 

Voor wie er nog aan zou twijfelen, wil ik het nogmaals heel duidelijk stellen: Bezoek dat land. 
Het is waar dat Montenegro niet zo boeiend klinkt als een roadtrip in California en ook niet zo uitdagend als een trektocht doorheen Peru. Je vindt er geen serengeti vol wilde dieren en een overload aan belangrijke cultuur zoals pakweg in Parijs zal je ook in geen enkel stadje vinden. 
Maar jongens, het is daar zo schoon. Zo puur. Zo aards. 

De periode voor mijn vakantie, maar zeker ook na dat weekje, voelde ik me bijzonder onthecht. Het werk nam mijn hele leven over, ik had geen enkele controle meer over mijn eigen leven of gemoedstoestand. Er was geen tijd voor vrienden, voor liefde, voor mezelf. Maar in die puurheid van Montenegro was ik na amper 1 dag alweer tot rust gekomen. 
En ondanks dat ik me op voorhand al zorgen maakte over het feit dat we maar 1 week hadden waarin we zouden moeten rushen om alles te zien wat we wilden en konden, bleek dat nergens voor nodig. 

Quasi elke seconde daar, bijna elke gereden kilometer en ongeveer elke stap op een onbezocht wandelpad was de moeite. 
En pas op, wat onthaasten betreft, waren we nochtans niet op goede voet gestart. 

Om budgettair voordeligere redenen zijn we op Dubrovnik gevlogen om van daaruit met een huurwagen naar Montenegro te rijden. Na onze avondvlucht en het ophalen van onze wagen vertrokken we om 22u15 op de luchthaven van Dubrovnik. 
Onze eerste overnachting was gepland aan Kotor Bay, volgens Google Maps hoop en al zo’n 71 km of zo’n anderhalf uur rijden. 
We hadden thuis gelezen dat de grensovergang tussen Kroatië en Montenegro wel eens lang kon duren, dus hadden we de eigenaar van ons appartement verwittigd dat we rond 00u30 zouden aankomen. Maar helaas bleek die grensovergang niet gewoon lang te duren, maar echt belachelijk lang. 

Om 22u30 – een kwartier na ons vertrek op de luchthaven dus – sloten we aan achter in de rij wachtenden. 
Om 00u45 waren we eindelijk de grens gepasseerd. Meer dan 2 uur schoven we metertje per metertje aan met geen tankstation in de buurt om ons nachtelijk hongertje te stillen. Het eerste tankstation bleek 50m NA de grensovergang te liggen, grapjassen. 
En toen hadden we dus nog zo’n anderhalf uur te rijden richting Kotor Bay. 
Neen, op dat eigenste moment waren wij nog geen vrienden, Montenegro en ik. 

Tot we toekwamen in ons appartement en onze bagage neergooiden om richting balkon te stappen en dit fantastische uitzicht te krijgen. Dat was het moment. Zelfs in de pikkedonker. Montenegro werd mijn aardige vriend.